|
| Τετάρτη, 01 Ιουλίου 2015 |
Συνεχίζει ανεύθυνα να ψεύδεται, να κατηγορεί τους ευρωπαίους εταίρους και να υπόσχεται ακατάπαυστα ο κ. Τσίπρας και η Κυβέρνηση του, αντί να συναισθανθεί το βάρος των ημερών και το διακύβευμα του δημοψηφίσματος της Κυριακής, αντί να αναγνωρίσει την τρομακτική κατάσταση, στην οποία οδήγησε την χώρα ο ίδιος και οι επιλογές του.
Η καταστροφική πεντάμηνη καθυστέρηση, το ύποπτο αυτό «παίγνιο» της υποτιθέμενης διαπραγμάτευσης που δεν έγινε στην ουσία ποτέ και οι συνεχείς παλινωδίες και τα ψέματα, προφανώς έγιναν από κάποιον άλλο και όχι από τον κ. Τσίπρα και τον κ. Βαρουφάκη, όπως σε κάποιον άλλο οφείλεται η αποχώρηση από τις διαπραγματεύσεις και η ολική απώλεια αξιοπιστίας που βιώνει αυτή τη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση.
Δεν οφείλεται σε κανένα εκβιασμό το κλείσιμο των τραπεζών και η απόλυτη οικονομική ασφυξία της αγοράς, οφείλεται στην απερίσκεπτη επιλογή του κ. Τσίπρα να διακόψει την διαπραγμάτευση, να αθετήσει τη συμφωνία που ο ίδιος υπέγραψε στις 20 Φεβρουαρίου, να μεταφέρει την ευθύνη ξανά στον λαό, παγιδεύοντας τον, γιατί απλά είναι ανίκανος να αναλάβει αυτή τη κρίσιμη ώρα τις τύχες της χώρας.
Και είναι επίτευγμα του κ. Τσίπρα και της παρέας του το γεγονός ότι από σήμερα η Ελλάδα είναι η πρώτη και η μόνη αναπτυγμένη χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δεν εκπλήρωσε τις οικονομικές υποχρεώσεις της απέναντι στο Δ.Ν.Τ., κατατάσσοντάς της στο ίδιο επίπεδο αφερεγγυότητας με την Σομαλία, την Ζάμπια και την Ζιμπάμπουε.
Την ώρα που σύσσωμοι οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, των επιμελητηρίων, των επιστημονικών συλλόγων της χώρας του ζητούν να σταματήσει την πορεία της χώρας προς τον γκρεμό και την απόλυτη καταστροφή, όταν η οικονομική ζωή του τόπου διαλύεται και αρχίζουμε να ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια σοβαρή ανθρωπιστική κρίση στα νοσοκομεία και τα φαρμακεία, όταν η τουριστική βιομηχανία εκπέμπει με κάθε τρόπο σήμα κινδύνου για την επερχόμενη καταστροφή, ο κ. Τσίπρας ονειρεύεται ηρωικά «όχι», ζητά ευρεία στήριξη την Κυριακή και με θράσος υπόσχεται συμφωνίες και ανοιχτές τράπεζες, αφού πρώτα ο λαός δημοκρατικά θα ακυρώσει το τελεσίγραφο των δανειστών.Και δεν έχει την τόλμη να παραδεχτεί ότι ο ίδιος πρότεινε μέτρα λιτότητας στους δανειστές, ο ίδιος έκλεισε τις τράπεζες και επέβαλε αυτό το καθεστώς ντροπής στην καθημερινότητά μας.
Ας σταματήσει επιτέλους τα ψέματα ο κ. Τσίπρας για τελεσίγραφα και υπερβολικές απαιτήσεις των δανειστών και ας αντικρύσει το «έργο» που επιτέλεσε αυτός και η κυβέρνηση του, κοιτώντας απλά τις ντροπιαστικές ουρές των πολιτών στα ΑΤΜ για 60 ευρώ και των συνταξιούχων έξω από τις τράπεζες, να περιμένουν το «φιλοδώρημα» των 120 ευρώ, που εκείνος και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ τους επιφύλασσε, ας απολογηθεί για τα άδεια ράφια των σούπερ μάρκετ, τις ουρές στα πρατήρια καυσίμων και τα φαρμακεία, τον ιδιωτικό τομέα που δεν μπορεί να πληρώσει τους εργαζόμενους, τις ακυρώσεις στον τουρισμό, τους εγκλωβισμένους στο εξωτερικό Έλληνες.
Ας πάψει να επικαλείται την Δημοκρατία και την δημοκρατική βούληση του λαού στο σχεδόν πραξικοπηματικό δημοψήφισμα που προκήρυξε, γιατί πια και το Συμβούλιο της Ευρώπης το καταγγέλλει πως δεν πληροί τα διεθνή πρότυπα, καθώς ένα δημοψήφισμα πρέπει να προκηρύσσεται τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν από τη διεξαγωγή του και να θέτει ένα σαφές ερώτημα.
Μα επιτέλους, ας σταματήσει ο κ. Τσίπρας να διχάζει τον λαό και να τον οδηγεί μακριά από το σημαντικότερο κεκτημένο του στη νεώτερη ελληνική ιστορία, αυτό της ευρωπαϊκής ενοποίησης και του κοινού νομίσματος, με δημοψηφίσματα που φαλκιδεύουν και νοθεύουν την λαϊκή βούληση. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται δημοψήφισμα, χρειάζεται επαναφορά στην πραγματικότητα, προσπάθεια και ουσιαστική διαπραγμάτευση για την διασφάλιση του μέλλοντός της.
Ο λαός δεν ξεχνά, ούτε εξαπατάται, ούτε βέβαια σέβεται όσους δραπετεύουν των ευθυνών του και θα δώσει στον κ. Τσίπρα και στον ατυχή θίασο ερασιτεχνών που τον περιστοιχίζουν την απάντηση που πρέπει. Την Κυριακή θα δώσουμε ένα μήνυμα πραγματικής Δημοκρατίας, θα πούμε «Ναι» στην ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον για την Ελλάδα, ένα μέλλον που είναι και θα παραμείνει άρρηκτα συνδεδεμένο με την Ευρώπη και το ευρώ και όποιος ιδεοληπτικά θεωρεί ότι αυτό μπορεί μεθοδευμένα να το αλλάξει θα μας βρει μπροστά του ενωμένους. Το οφείλουμε στους γονείς μας, στα παιδιά μας και σε μας τους ίδιους.
 |
|||
|
