|
| Τετάρτη, 22 Απριλίου 2015 |
Σε αναγκαστικό εσωτερικό δανεισμό καταφεύγει η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δεσμεύοντας τα αποθεματικά Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης σε μια προσπάθεια να συγκεντρώσει χρήματα για να αντιμετωπίσει την κρίση ρευστότητας που η ίδια έχει δημιουργήσει. Και για να το πράξει αυτό επιλέγει την οδό της έκδοσης μιας Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, μια διαδικασία που η ίδια καταδίκαζε και αναθεμάτιζε ως αντιδημοκρατική και αντικοινοβουλευτική, προκειμένου να αναγκάσει τις Περιφέρειες, τους Δήμους και τους λοιπούς φορείς να θέσουν στην διάθεσή της τα τελευταία πενιχρά ταμειακά τους διαθέσιμα.
Αφήνοντας στην άκρη το γεγονός ότι η διαδικασία αυτή καθ’ αυτή κινείται στα όρια που ορίζει το Σύνταγμα, είναι δεδομένο ότι η πράξη της Κυβέρνησης οδηγεί σε απόλυτη τελμάτωση τις Περιφέρειες και τους Δήμους της χώρας μας, αλλά και τα Πανεπιστήμια, τα νοσοκομεία, τις Δημοτικές Επιχειρήσεις ακόμα και μουσεία, καθώς στραγγαλίζει την ρευστότητα τους και στερεί δεδουλευμένα χιλιάδων ιδιωτικών επιχειρήσεων που συνεργάζονται με τους φορείς αυτούς, κάνοντας πράξη πλέον την εσωτερική στάση πληρωμών.
Μεταξύ των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης που καλούνται να καταθέσουν τα αποθεματικά τους βρίσκονται και οι Δήμοι της Ηλείας, αλλά και τα Νομικά Πρόσωπα και οι Δημοτικές τους Επιχειρήσεις, τα Δημοτικά Λιμενικά Ταμεία, οι Σύνδεσμοι Διαχείρισης Αποχετεύσεων και Ύδρευσης, ακόμα και τα νοσοκομεία της Ηλείας, και αυτό σε μια περίοδο για τον νομό που η ανάγκη πρόσθετης χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση του κρίσιμου ζητήματος της αποκομιδής και διαχείρισης των σκουπιδιών είναι απολύτως απαραίτητη.
Η προχειρότητα των πράξεων της Κυβέρνησης στην διαχείριση των ζωών όλων μας δεν μπορεί να καλύπτεται με τον μανδύα του πατριωτισμού, κατά τα λεγόμενα του αναπληρωτή υπουργού Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Είναι καιρός να σταματήσουν τις ακροβασίες και τους λεονταρισμούς και να επιδείξουν πραγματικό πατριωτισμό, με σχέδιο και προοπτική, αξιοποιώντας τα ουσιαστικά πλεονεκτήματα της χώρας, προκειμένου να την επαναφέρουν στον δρόμο της σταθερότητας, της ανάπτυξης και της ευημερίας. Ας μην ξεχνάει η Κυβέρνηση ότι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης αποτελούν το βασικό σημείο επαφής του Κράτους με τον πολίτη και για τον λόγο αυτό χρειάζονται περισσότερη στήριξη για να εφαρμόζουν κοινωνικές πολιτικές και να διαχειρίζονται την καθημερινότητα, όχι να υπόκεινται σε αναγκαστικό εσωτερικό δανεισμό, αυταρχικά και χωρίς διάλογο.
Και όλα αυτά προς τι; Γιατί έχει επιλέξει να μην διαπραγματεύεται με τους εταίρους της και να μην μιλά την ίδια γλώσσα μαζί τους σε όλες τις συναντήσεις, είτε στα τεχνικά συμβούλια, είτε στο EuroWorkingGroup ή στις συνόδους Κορυφής. Μάταια οι εταίροι προσπαθούν να αποσπάσουν από τους απεσταλμένους της Κυβέρνησης ή τους υπουργούς μια συγκεκριμένη και κοστολογημένη λίστα μεταρρυθμίσεων. Και όλη αυτή η ανικανότητα και η αδυναμία επικοινωνίας με τους εταίρους τροφοδοτείται από τους εσωτερικούς υποστηρικτές της Κυβέρνησης και τα παπαγαλάκια με παραστάσεις μεγαλείου και δεκάρικους και ηρωικούς λόγους περί υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας, όταν όλοι στο εξωτερικό γελάνε μαζί τους. Όσοι στις πρόσφατες εκλογές επέλεξαν να στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συμμάχους τους ΑΝ.ΕΛ. είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορούσαν να φανταστούν, ακόμα και στα χειρότερα όνειρά τους, ότι η ψήφος τους αυτή θα οδηγούσε την χώρα σ’ ένα τέτοιο κατάντημα.
Με την ανικανότητα και τα καμώματά της η Κυβέρνηση οδηγεί σε αμηχανία ακόμα και τους συμμάχους της. Βλέπε χαρακτηριστικά την περίπτωση των Η.Π.Α., με τη ρύθμιση για την προνομιακή μεταχείριση τρομοκρατών και αντιεξουσιαστών στο πρόσφατο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης να έχει προκαλέσει μη μετρήσιμες συνέπειες, κυρίως στον τομέα του τουρισμού, όπου αναμένονται κυρώσεις είτε με την έκδοση ταξιδιωτικής οδηγίας είτε με την επιδείνωση των προϋποθέσεων για την χορήγηση ταξιδιωτικής βίζας
Επιτέλους αυτή η Κυβέρνηση κάποια στιγμή οφείλει να πείσει ότι έχει την ικανότητα και την επάρκεια να κυβερνήσει τη χώρα, χωρίς να δημιουργήσει ανυπολόγιστης σημασίας κινδύνους για την οικονομία και τις σχέσεις της με τους παραδοσιακούς της συμμάχους, τόσο επί ευρωπαϊκού εδάφους όσο και πέραν του Ατλαντικού.
 |
|||
|
