Κώστας Τζαβάρας: Στη συνδιάσκεψη υπουργών αρνήθηκε να μιλήσει στην Αγγλική , εκφραζόμενος στην μητρική γλώσσα ,την Ελληνική
Πέμπτη, 25 Οκτωβρίου 2012 |
|
Στη διάσκεψη των Υπουργών Πολιτισμού της ΝΑ Ευρώπης που γίνεται στη Σόφια ο Αναπληρωτής Υπουργός ΠΑΙΘΠΑ αρμόδιος για θέματα Πολιτισμού κ. Κώστας Τζαβάρας αρνήθηκε να μιλήσει στην Αγγλική , όπως ζητήθηκε από όλους τους Υπουργούς αναφέοντας : Θα μιλήσω εκφραζόμενος στην μητρική μου γλώσσα την Ελληνική,ασκώντας το δικαίωμα ,που μου παρέχει ο σεβασμός στην πολιτισμική ιδιομορφία που αποτελεί το θεμέλιο ,κάθε αγώνα για την διατήρηση της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς….>
Η παραπάνω δήλωση προκάλεσε εξαιρετικά σχόλια για την στάση του κ. Τζαβάρα ο οποίος είπε:
"Θα μιλήσω στα Βουλγάρικα μέσω διερμηνείας, εκφραζόμενος στη μητρική μου γλώσσα, την Ελληνική. Αυτό αποτελεί μια έμπρακτη αναγνώριση του δικαιώματος στην πολιτισμική πολυμορφία. Θα ήθελα να συγχαρώ τη Βουλγαρική Κυβέρνηση για την άριστη διοργάνωση αυτής της ενδιαφέρουσας συνδιάσκεψης που έχει ένα ξεχωριστό θέμα: τη σχέση μεταξύ της αξιοποίησης και της ανάδειξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς από τη μια μεριά και της βιώσιμης ανάπτυξης από την άλλη. Αυτά τα δυο στοιχεία συνδέονται μεταξύ τους κι αποτελούν σήμερα μια πρόσκληση σε μια κοινή προσπάθεια που πρέπει όλοι να αναλάβουμε για να δημιουργήσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις προκειμένου να υπάρξει μια νέα σχέση μεταξύ κοινωνίας και φύσης", ήταν τα λόγια με τα οποία άρχισε την ομιλία του ο Κώστας Τζαβάρας και συνέχισε:
"Ακριβώς όπως η ανάπτυξη δεν μπορεί να συνεχίσει σήμερα χωρίς το σεβασμό στη φυσική κληρονομιά, έτσι κι ο σεβασμός στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά και η ανάδειξη αλλά και αξιοποίησή της μας δίνουν μια εξαιρετική ευκαιρία γι’αυτό.
Θα πρέπει να ξαναθυμηθούμε παλιές ξεχασμένες γνώσεις, ξεχασμένα επαγγέλματα, διαδικασίες και στερεότυπα που η μοντέρνα και η μετα-μοντέρνα εποχή, που στηρίχθηκε στην ξέφρενη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, ξέχασε και μας οδήγησε στα σημερινά οικονομικά αδιέξοδα.
Όπως ακριβώς ο Μαρσέλ Προυστ μέσα από τη γεύση ενός μπισκότου ξανακέρδισε έναν χαμένο κόσμο, έτσι πρέπει να κινηθούμε κι εμείς. Δηλαδή να ξαναχρησιμοποιήσουμε τους ίδιους τρόπους που παλιά χρησιμοποιούσε η κοινωνία για τη διαχείριση των δασών, τη διαχείριση των λιμνών, την αξιοποίηση των νερών και, κυρίως, για να έχουμε τη δυνατότητα να ξανακερδίσουμε ό,τι χάσαμε μέσα από την ξέφρενη και αλόγιστη ανάπτυξη που δεν είχε ως κέντρο τον άνθρωπο, αλλά κυρίως αποσκοπούσε στο να εκμηδενίσει τη φύση.
Η Ελλάδα δίνει πολλή μεγάλη σημασία στην ανάδειξη και τη διατήρηση της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς. Ήδη σε συνεργασία με την Ισπανία, την Ιταλία και το Μαρόκο έχει επιτύχει να συμπεριληφθεί στον αντιπροσωπευτικό κατάλογο της UNESCO η Μεσογειακή Δίαιτα. Δηλαδή μια δίαιτα που δεν εξαντλεί τους φυσικούς πόρους, συμπεριλαμβανομένου μεταξύ των φυσικών πόρων και του ίδιου του ανθρώπου. Μια δίαιτα που ενισχύει την υγεία του ανθρώπου και του δίνει την αίσθηση ότι είναι μέρος μιας φύσης που μπορεί να λειτουργεί με όρους που επιτρέπουν να υπάρξει μια πιο δημιουργική και λιγότερο εχθρική στάση του ανθρώπου απέναντι στο φυσικό περιβάλλον.
Τον Δεκέμβριο ελπίζουμε ότι θα αξιολογηθεί και η παραδοσιακή τεχνική στην καλλιέργεια της μαστίχας, ενός φυσικού προϊόντος στη νήσο Χίο, που και αυτό δημιουργεί, ως στοιχείο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, μια καινούρια αίσθηση στη σχέση της φύσης με την κοινωνία. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Μάιο του 2012 στη διάσκεψη των εμπειρογνωμόνων της UNESCΟ που έγινε στην Αθήνα, δημιουργήθηκε στο κείμενο της απόφασης που εκδόθηκε η υποχρέωση να ενταχθεί η αξιοποίηση της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, για μια ποιοτικότερη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.
Για πρώτη φορά η αξιοποίηση της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς συνδέθηκε με την προσπάθεια να ευαισθητοποιηθούν οι νέοι. Με τη βοήθεια των νέων -προς τους οποίους απευθύνεται αυτή η άυλη κληρονομιά- σε συνεργασία με την UNESCO και, κυρίως, με τη βελτίωση των όρων μιας συλλογικής δράσης που αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά στη ΝΑ Ευρώπη με το κέντρο που ιδρύθηκε στη Σόφια, ελπίζουμε ότι οι μέρες που έρχονται θα είναι πιο καλές, πιο καρποφόρες και πιο δημιουργικές στον τομέα της διατήρησης, της ανάδειξης και της προβολής της άυλης πολιτιστικής μας κληρονομιάς, της ζωντανής κληρονομιάς. Μιας κληρονομιάς που συνεχώς αναδημιουργείται και δεν είναι τίποτε άλλο απ’ τη δύναμη που έχει η ανθρώπινη δημιουργικότητα να ξεπερνάει την εποχή της, και να κάνει γέφυρες στο μέλλον".