Κώστας Τζαβάρας:Απολογητές μιας Ηλείας που δεν υπήρξε ποτέ."ΑΥΓΗ" Πύργου
«Η πράξη της φιλοξενίας δεν μπορεί να είναι παρά μόνο ποιητική» Ζακ Ντερριντα
Στην Ηλεία της ύστερης μεταπολίτευσης εκτός από την συνεχιζόμενη παρακμή της κοινωνίας, εντυπωσιακή έχει καταντήσει η ευκολία με την οποία οι Ηλείοι ελκύονται και τελικά πείθονται στους τομείς κυρίως της τέχνης , της επιστήμης και της πολιτικής από ανθρώπους που δεν έχουν καμία βιοτική σχέση με τον τόπο τους .
Ειδικότερα στον τομέα της πολιτικής μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας όταν άρχισαν να εκλείπουν τα τοπικά τζάκια , συνέβη να εμφανίζονται στο προσκήνιο από τα εγγύς ξένα κυρίως των Αθηνών επώνυμοι ετεροδημότες που εφλέγοντο από την επιθυμία της προσφοράς για την ανόρθωση της πατρίδας των γονέων τους.
Οι περισσότεροι απ΄ αυτούς πέτυχαν να τιμηθούν με δημοκρατικά αξιώματα και μάλιστα να διακριθούν στο πεδίο της πολιτικής.
Προϊόντος όμως του ιστορικού χρόνου από πρακτική αυτή καθιερώθηκε στην Ηλεία (ατύπως βέβαια, ο θεσμός της …….πολιτικής φιλοξενίας.
Ανεξάρτητα από το αν ο τύπος αυτός της πολιτικής εμπιστοσύνης οφείλετε σε παθογενείς ή σε δημιουργικές τάσεις της τοπικής κοινωνίας , η μέχρι σήμερα λειτουργία της έχει οδηγήσει τον τόπο σε μια κατάσταση κοινωνικής απορύθμισης.
Υπάρχει πληθωρισμός προτάσεων και ένδεια εφικτών λύσεων.
Εύλογα η έλλειψη βιωματικής σχέσης με τα προβλήματα του τόπου γίνεται η αιτία για μεγαλόστομες «στρογγυλές» εξαγγελίες που δεν έχουν καμία σχέση με την υπαρκτή πραγματικότητα του νομού Ηλείας. Η Ηλεία μόνο στο επίπεδο των πολιτικών ανακοινώσεων είναι ένας υπό διαμόρφωση επίγειος παράδεισος. Αυτό όμως που αξιώνει ο Ηλείος πολίτης είναι η άμεση διαχείριση του παρόντος με ρεαλισμό και αποτελεσματικότητα. Η άμεση και ασφαλής προστασία του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος από την ανεξέλεγκτη παραγωγή υγρών και στερεών αποβλήτων. Η αειφόρος ανάπτυξη , η διαφύλαξη και η προβολή της πολιτισμικής κληρονομιάς του τόπου.
Όμως χωρίς την πείρα από την συμμετοχή στην τοπική καθημερινότητα είναι δύσκολο, αν μη και αδύνατο, να προκύψουν οι βέλτιστες λύσεις για την Ηλεία και το μέλλον της όσο καλές και αν είναι οι προθέσεις των πρόθυμων για προσφορά στο κοινό των Ηλείων. Τα έωλα και μεγάλα λόγια δεν θεραπεύουν τις χαίνουσες πληγές του τόπου. Πρέπει να παύσουμε να γινόμαστε καθημερινά απολογητές μιας Ηλείας που δεν υπήρξε, αλλά ούτε και πρόκειται να υπάρξει. Να παύσουμε τη καθημερινή μας περιπλάνηση από το ωραίο πουθενά στο ονειρικό τίποτε.
Να αγωνιστούμε για τα υπαρκτά με συγκεκριμένες και εφικτές λύσεις . Διαφορετικά θα μείνουμε σ΄ αυτό τον τόπο καταδικασμένοι να προσπαθούμε να εξηγήσουμε την πραγματική ερώτηση που απευθύνει ο Ξένος στον Θεαίτητο του Πλάτωνα: «Θα σου εκφράσω ακόμη μία παράκληση. Να μη με θεωρείς πατροκτόνο».
