|
Δευτέρα, 14 Φεβρουαρίου 2011 |
1. Για να είναι κάποιος σε θέση να ικανοποιηθεί ή να δυσαρεστηθεί από την πληρότητα ενός πορίσματος μιας εξεταστικής των πραγμάτων επιτροπής της Βουλής (άρθρο 68 παρ 2 του Συντάγματος) οφείλει προηγουμένως να γνωρίζει την έκταση της αρμοδιότητας της επιτροπής αυτής και επιπλέον να έχει τουλάχιστον αναγνώσει το πόρισμα αυτό.
Δυστυχώς η επιτροπή που ασχολήθηκε με το σκάνδαλο της Siemens, ατύχησε να δέχεται κριτική και μάλιστα πρόχειρη και επιπόλαιη από δημοσιογράφους κυρίως από κάποιους εμπλεκόμενους οι οποίοι δεν έκαναν τον κόπο να αναγνώσουν το πόρισμα. Κάποιοι μάλιστα «προστάτες» εμπλεκόμενων έσπευσαν να χαρακτηρίσουν το πόρισμα «φιάσκο» με απώτερο στόχο να απαξιώσουν τη σημασία των διαπιστώσεών του. Συγκάλυψη όμως δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι συνέβη αφού κάθε κόμμα είχε την δυνατότητα να προβάλει την άποψή του και τελικά στις πορισματικές αξιολογήσεις καθένα κόμμα διατύπωσε διαφορετικές εκτιμήσεις.
Σε κάθε περίπτωση από τα πρακτικά των συνεδριάσεων της επιτροπής, προκύπτει ότι επί ένα χρόνο οι αποφάσεις της επιτροπής ελαμβάνοντο ομόφωνα. Αυτό σημαίνει ότι και εκείνοι που σήμερα κατηγορούν για συγκάλυψη δηλ. ο κ. Παπαδημούλης (ΣΥΡΙΖΑ) και ο κ. Αιβαλιώτης (ΛΑΟΣ) είχαν συμφωνήσει σε 17 πορισματικές αναφορές. Αυτό το γεγονός προφανώς μειώνει την αξιοπιστία των βολών για συγκάλυψη.
Εν κατακλείδι χρειάζεται να σημειωθεί ότι αρμοδιότητα της Βουλής δεν ήταν η απόδειξη ποινικών ευθυνών των εμπλεκομένων πολιτικών, ούτε η παραπομπή τους σε δίκη. Ήταν η έρευνα των γεγονότων και η αποκάλυψη της αλήθειας. Σε αυτό ανταποκρίθηκε η επιτροπή και όποιος πάρει στα χέρια του το πόρισμά της μπορεί πράγματι να το διαπιστώσει.
2. Καταρχάς το σκάνδαλο της Siemens εκδηλώθηκε, εξελίχθηκε και κορυφώθηκε επί των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ 1996-2004. όλες οι επίμαχες και ύποπτες προγραμματικές συμβάσεις του ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΗΛΠΑΠ κλπ, μέσω των οποίων διοχετεύτηκαν δισεκατομμύρια στη Siemens, υπογράφηκαν αλλά και υλοποιήθηκαν κατά το μέγιστο μέρος τους τότε. Επομένως αυτοί που εμπλέκονται, είναι όσοι Υπουργοί είχαν την εποπτεία, πρωτοβουλία ή την ευθύνη της υπογραφής των συμβάσεων αυτών.
Από πλευράς όμως της Ν.Δ. δεν προβλήθηκε αντίρρηση για την έρευνα τυχόν ευθύνης οποιουδήποτε Υπουργού της περιόδου 2004-2007. Σε κάθε περίπτωση πόρισμα της επιτροπής αποτελεί η γνώμη της πλειοψηφίας. Υπάρχει υποχρέωση της καταχώρισης σε αυτό της διαφωνίας της μειοψηφίας.
Εμείς λοιπόν οι βουλευτές της Ν.Δ. η μειοψηφία, δεν έχουμε διατυπώσει διαφωνία για την περαιτέρω έρευνα τυχών ευθυνών των Υπουργών μας. Αντιθέτως το ΠΑΣΟΚ δεν δέχθηκε να ερευνηθούν οι τυχόν περαιτέρω ευθύνες του κ. Σημίτη.
3. Δεν είχαμε αρμοδιότητα ερεύνης των ταμείων των κομμάτων. Η επιτροπή είναι κοινοβουλευτική και η έρευνα της αναπτύχθηκε στα πλαίσια του βουλευτικού ελέγχου. Δηλαδή αφορούσε την έρευνα της πολιτικής ευθύνης μελών της κυβέρνησης ή υφυπουργών. Παρόλα αυτά όμως, στο πόρισμα ασχοληθήκαμε με τη χρηματοδότηση των κομμάτων από τη Siemens.
Καταγράψαμε το υλικό των αποδείξεων που συγκεντρώσαμε (αποφάσεις Γερμανικών Δικαστηρίων, μάρτυρες, έγγραφα) και παραπέμψαμε το θέμα στη διακομματική επιτροπή της Βουλής που ελέγχει τα οικονομικά των κομμάτων (ν. 2306/2003)
4. Η επιτροπή έχει προσδιορίσει τη ζημιά του Δημοσίου σε 2 δις ευρώ. Παρόλο που αυτόν τον προσδιορισμό οφείλουν να τον έχουν ήδη κάνει οι Υπηρεσίες του Δημοσίου και ιδίως το Νομικό Συμβούλιο του κράτους.
Η επιτροπή ανακίνησε το ζήτημα αυτό και ζήτησε από την κυβέρνηση να ασκηθούν αγωγές κατά της Siemens και να παραπεμφθεί η Εταιρία στην Επιτροπή Ανταγωνισμού για πρακτικές που παραβίασαν και νόθευσαν τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Επιπλέον όσοι έχουν πλουτίσει αθέμιτα, οφείλουν να αποδώσουν στο Δημόσιο τον παράνομο πλουτισμό (Διοικητικές ΔΕΗ, Υπουργοί κλπ)
5. Η Ελληνική Δικαιοσύνη δυστυχώς κινείται με υπερβολικά βραδείς ρυθμούς. Η καθυστέρηση στην υπόθεση Siemens είναι πρωτοφανής και αδικαιολόγητη. Στην Ελλάδα φαίνεται ότι η δικαιοσύνη είναι ο μεγάλος ασθενής της κρατικής λειτουργίας. Αυτό πρέπει επιτέλους να αποτελέσει όσο γίνεται πιο γρήγορα, αντικείμενο ειδικής μελέτης ώστε να σχεδιασθεί και να υλοποιηθεί μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης. Απαιτείται ένα σύγχρονο σύστημα που θα ανταποκρίνεται έγκαιρα και αποτελεσματικά στις ανάγκες των πολιτών για μια ειρηνική και δίκαιη κοινωνία.
6. Όχι μόνο συμφωνώ αλλά ήδη έχω καταθέσει σχετική ερώτηση προς τους Υπουργούς Δικαιοσύνης και Εσωτερικών με την οποία ζητώ να λάβουν σχετικά μέτρα για την καταπολέμηση της διαφθοράς του πολιτικού κόσμου.
Πιστεύω ότι η σημερινή κρίση με όλα τα επιφαινόμενά της (σκάνδαλα, ανομία κλπ) αποτελεί μια ευκαιρία την οποία πρέπει να εκμεταλλευτούμε για να αποκαταστήσουμε τη χαμένη τιμή των πολιτικών.
|