Απόσπασμα της Πολιτικής ομιλίας του Κώστα Τζαβάρα,για τα τρία χρόνια διακυβέρνησης απο τη Ν.Δ.
"ΘΕΜΕΛΙΩΝΟΥΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ......... "
Κάθε επέτειος δεν προσφέρεται μόνο για πανηγυρισμούς και για απολογισμούς πεπραγμένων αλλά και για ένα γόνιμο προβληματισμό. Αυτό προτίθεμαι απόψε να επιχειρήσω. Να προσεγγίσω δηλαδή το νόημα της επετείου της μεγάλης πολιτικής αλλαγής της 7-3-2004 θέτοντας το ερώτημα: Τρία χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης του τόπου από τον Κώστα Καραμανλή και τη Νέα Δημοκρατία είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε τι το καινούργιο έφερε η νέα Κυβέρνηση στην πολιτική ζωή του τόπου;
Πράγματι στις 7-3-2004 ο λαός έδωσε στο νικητή των εκλογών τη σαφή και καθαρή εντολή για μια αλλαγή σε όλα τα επίπεδα και τα πεδία της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας που ασφυκτιούσε από τη στασιμότητα και την ακινησία .
Τρία χρόνια μετά μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι, να διαπιστώνουμε ότι τουλάχιστον σε τέσσερις βασικούς άξονες σημειώθηκαν ρήξεις με το παρελθόν για να στηριχθούν και να ανοικοδομηθούν πάνω σε αυτές νέες πραγματικότητες που εγγυώνται ένα ελπιδοφόρο μέλλον.
Η πρώτη ρήξη-αλλαγή αφορά το ιδεολογικό υπόβαθρο των πολιτικών επιλογών της νέας διακυβέρνησης .Η επαγγελία ενός ουτοπικού και χωρίς αντίκρισμα κοινωνικού μετασχηματισμού που κυριάρχησε στο παρελθόν έδωσε τη θέση της στη στρατηγική των μεταρρυθμίσεων που είναι εφικτές και αναγκαίες για να ξεκολλήσει η χώρα από το τέλμα του «νεοταξικού» εκσυγχρονισμού . Προς την κατεύθυνση αυτή μεγίστη θεσμική μεταρρύθμιση είναι η αναθεώρηση του Συντάγματος ώστε η χώρα να αποκτήσει ένα σύγχρονο καταστατικό χάρτη που θα απελευθερώσει την κοινωνική ,πολιτική και οικονομική ζωή από το νάρθηκα της άσκοπης και πρόχειρης μεταρρύθμισης του 2001.
Δυστυχώς όμως ακόμη και σε αυτό το σημαντικό ζήτημα η Αξιωματική αντιπολίτευση προτίμησε την άτακτη φυγή αδιαφορώντας αν με αυτόν τον ανεύθυνο τρόπο εγκαταλείπει ανυποστήρικτη την πρόταση της Συνταγματικής αναθεώρησης που η ίδια είχε καταθέσει όταν αποδεχόταν την αναγκαιότητα τροποποιήσεων του Καταστατικού χάρτη της χώρας. Η δεύτερη μεγάλη τομή αφορά την κατάργηση του μονοπωλίου της κοινωνικής ευαισθησίας που αποτελούσε «παραδοσιακά» το πολιτικό προνόμιο της αριστεράς.
Ο Κωστας Καραμανλής και η νέα διακυβέρνηση στα τρία χρόνια που έχουν περάσει από την 7-3-2004 επέτυχαν να επιβάλουν την αρχή της ανθρωποκεντρικής ανάπτυξης του τόπου.
Με πλειάδα κυβερνητικών μέτρων , νόμων και αποφάσεων στηρίζονται , οι εισοδηματικά ασθενέστερες τάξεις .Λαμβάνονται μέτρα κοινωνικής αντίληψης και πρόνοιας. Μεγίστη κυβερνητική επιλογή στον τομέα αυτό η θωράκιση της κοινωνίας κατά της φτώχειας . Η ενίσχυση των πολύτεκνων και άλλα. Η Τρίτη αλλαγή κυοφορείται στο πεδίο της πολιτικής γλώσσας , του τρόπου δηλαδή με τον οποίο στο δημόσιο βίο ονομάζόνται , αναδεικνύονται και προβάλλονται οι νέες καταστάσεις που διαμορφώνονται από το ρεύμα της πολιτικής αλλαγής της 7-3-2004.
Ο Κώστας Καραμανλής είναι αυτός που πρώτα από όλους τους άλλους συνέβαλε καθοριστικά στην κατάργηση του χιλιοχρησιμοποιημένου πολιτικού λεξιλογίου της μεταπολίτευσης (κατά την εύστοχη διατύπωση του άξιου Ηλείου πολιτικού Νίκου Κωνσταντόπουλου). Ο Πρωθυπουργός με το παράδειγμα του λόγου του έβαλε τέλος στην εποχή των εντυπωσιακών αλλά κενών περιεχομένου πολιτικών νεολογισμών.
Οι «ετεροχρονισμοί» και οι «αναδομήσεις» ξέμειναν στα αζήτητα του παρελθόντος . Η πολιτική γλώσσα του Κώστα Καραμανλή έχει διαφάνεια και ειλικρίνεια .Λέγει τα πράγματα με το όνομα τους. Δεν παραπλανά αλλά αποδίδει με σαφήνεια , καθαρότητα και ειλικρίνεια την ουσία των πραγμάτων .
Η Τετάρτη μεγάλη ρήξη σημειώθηκε στο επίπεδο των πολικών αξιών.Ο Κώστας Καραμανλής και η νέα διακυβέρνηση πραγματοποίησε την μεγάλη υπέρβαση : Οδήγησαν τον δημόσιο βίο από την πολιτική της συνενοχής στην πολική της ευθύνης Ο πολιτικός πρέπει να είναι υπεύθυνος για τη δράση του , έτοιμος να υποστεί τις συνέπειες των επιλογών του.
Ανήκει αμετάκλητα στο παρελθόν το φαινόμενο της με κοινή συμφωνία των υπευθύνων κατάργησης ψηφισμένων από την βουλή νόμων.
Στη χώρα δεν υπάρχουν πλέον ανεφάρμοστοι νόμοι.
Η διαχείριση των κοινών συνεπάγεται ευθύνη. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας χωρίς να διστάσει προχώρησε στην επίταση της απαξίας του εγκλήματος της απιστίας που πλέον τιμωρείται σε βαθμό κακουργήματος. Αλλά η σπουδαιότερη από όλες τις αλλαγές είναι ότι η διακυβέρνηση πέτυχε στα τρία χρόνια που πέρασαν να θεμελιώσει τη νέα πολιτική εξουσία στην εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση του.
Η εμπιστοσύνη αυτή έχει δύο σημασίες .Πρώτα από όλα σημαίνει πίστη στις αξίες, τις αρχές και τα οράματα της διακυβέρνησης .Η πίστη αυτή καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις της τελευταίας τριετίας παρά τη δυσαρέσκεια που εκφράζει σε κάποιες περιπτώσεις η κοινή γνώμη επειδή οι αλλαγές δεν προχωρούν με τον αναμενόμενο ρυθμό.
Η άλλη σημασία της εμπιστοσύνης είναι η προσδοκία που σιγά-σιγά δημιουργείται ότι και τα άλλα μέλη της κοινότητας ενεργούν με τιμιότητα ,κανονικότητα και διάθεση συνεργασίας λειτουργώντας κάτω από κοινές κανονιστικές αρχές. Αυτό είναι το νέο πνεύμα που διαμορφώνει νέες ελπιδοφόρες πραγματικότητες. Και στην οικονομία και τον πολιτισμό , αλλά και στη δημόσια διοίκηση.
Ιδού ποιες είναι οι μεγάλες τομές πάνω στις οποίες οικοδομείται το κυβερνητικό έργο της Νέας Δημοκρατίας. Για το έργο αυτό είμαστε όλοι υπερήφανοι, βουλευτές, πολιτευτές , πολιτικά και κομματικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Οδηγός μας τα λόγια του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στην πρόσφατη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας «Καλύτερη ζωή για όλους τους πολίτες» . Αυτό το δρόμο επέλεξαν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες στις 7 Μαρτίου του 2004. Και στο δρόμο αυτό συνεχίζουμε. Σταθερά και απαρέγκλιτα . Με αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία . Με σιγουριά και βεβαιότητα.
.
