|
| Παρασκευή, 29 Φεβρουαρίου 2008 |
Αναδιφώντας στους δαιδάλους της μακράς ιστορικής μας πορείας και στην αέναη προσπάθεια κατάκτησης της εθνικής μας αυτογνωσίας, αναπότρεπτα θα διασταυρώσουμε τα βήματά μας με την πολύπλαγκτη δραστηριοποίηση και το πολυδιάστατο έργο των ελλήνων πρωθυπουργών. Των πολιτικών μας ταγών που ανελίχθησαν στο ύπατο αξίωμα της πρωθυπουργίας και επικαθόρισαν με την πολιτική τους παρουσία, τη μοίρα, τα πάθη και τα κλέη του ελληνισμού. Το βίο και την πολιτεία των ελλήνων πρωθυπουργών και για την χρονική περίοδο από την απελευθέρωση από την γερμανική κατοχή μέχρι τις μέρες μας, πραγματεύεται το βιβλίο του Πάνου Αβραμόπουλου «Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδος».
Συμβάλλοντας έτσι με την γόνιμη ιστορικά και φιλέρευνη πολιτικά ματιά του, στην περαιτέρω διερεύνηση μιας κεφαλαιώδους σημασίας ενότητας του σύγχρονου ελληνισμού. Ο Πάνος Αβραμόπουλος σκιαγραφώντας του έλληνες πρωθυπουργούς μας παρουσιάζει μια πανοραμική εικόνα της μεταπολεμικής πολιτικής και ιστορικής μας εκπόρευσης. Μαζί με τις μονογραφίες και τη βιοτροπία των ελλήνων πολιτικών ταγών, μελετά συνάμα και τα μείζονα ιστορικά ορόσημα της ελληνικής πατρίδας, με τα οποία συνέδεσαν οι έλληνες πρωθυπουργοί την πολιτική τους παρουσία. Τις καθοριστικές καμπές της κοπιώδους ιστορικής μας πορείας, που προσδιόρισαν τα κατοπινά μας βήματα, αλλά και την θέση μας στον έξω κόσμο.
Παράλληλα ο συγγραφέας με αριστοτεχνικό τρόπο μας δίνει μέσα από την αποτύπωση των ελλήνων πρωθυπουργών και σημαντικά στοιχεία της ιστορικοπολιτικής εξέλιξης στην ευρύτερη περιοχή της Βαλκανικής. Ο Αβραμόπουλος και σε τούτο το άξιο συγγραφικό του εγχείρημα, αναπόσπαστα συνδεδεμένο με την ευρύτερη παρουσία του στο φάσμα της πολιτικής ανάλυσης και του πολιτικού δοκιμίου, μας δίνει μια πολυδύναμη ηθικά και πολιτικά εικόνα της σύγχρονης μεταπολεμικής μας σκηνής. Μας ανασύρει στη μνήμη μέσα από την μελέτη του δύσκολες ώρες της ιστορίας μας, τότε που οι έλληνες πρωθυπουργοί επωμίστηκαν στους ώμους τους και κατάφεραν να φέρουν εις πέρας δυσεκπλήρωτο έργο.
Τις σκληρές περιόδους της ανασυγκρότησης και της οικονομικής ανάπτυξης, τότε που η Ελλάδα έμοιαζε σπαραγμένο τοπίο από τον φονικό Β΄ παγκόσμιο πόλεμο και τον καταραμένο εμφύλιο.Με κατεστραμμένο τον κοινωνικό και οικονομικό της ιστό, τραγικές ελλείψεις στις υποδομές, αλλά και σοβαρή υστέρηση στο δύσβατο πεδίο της πολιτικής θεσμοποίησης. Και που πάραυτα κατάφερε υπο την εμπνευσμένη ηγεσία του μεγάλου Κωνσταντίνου Καραμανλή και όλων των άλλων μεγάλων πολιτικών μας ανδρών που ηγήθηκαν της ελληνικής πατρίδας, να μετατρέψει την αντιδρομή των καιρών σε ένα γόνιμο και πολυεπίπεδο κοινωνικοπολιτικό έργο.
Μας υπομνίζει ακόμα ο Πάνος Αβραμόπουλος την επταετή περίοδο της κυβερνητικής ανομίας των Αθηνών, που κατέλυσε τους δημοκρατικούς θεσμούς και εγκαθίδρυσε στο όνομα στείρων εθνοσωτήριων ψυχώσεων, μια στυγνή δικτατορία, η οποία εξουθένωσε θεσμικά την Ελλάδα και την οδήγησε στην ολέθρια διεθνή μόνωση. Δίνοντας το έναυσμα να εξάγουμε εποικοδομητικά συμπερά-σματα, για το που μπορεί να οδηγήσει τον τόπο, η πολιτική αδιαλλαξία του πολιτικού μας κόσμου.
Αλλά και την επερχόμενη περίοδο πολιτικής ανοίξεως για την χώρα, όπου η Ελλάδα πάλι με ηγέτη των Κώστα Καρα-μανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κώστα Μητσοτάκη και τους άλλους σπουδαίους πρωθυπουργούς μας που ακολούθησαν, κατόρθωσε να περάσει αναίμακτα στην δημοκρατική ομαλότητα, να επουλώσει τα τραύ-ματά που της είχε κληροδοτήσει η επτάχρονη πολιτική τυραννία και να ξαναβρεί το δρόμο της κοινωνικής και πολιτικής προόδου και της οικονομικής ευημερίας.
Πολύ περισσότερο δε, μέσα από αριστοτεχνικές κινήσεις του Κ.Κ να γίνει μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας και να εγγράψει σοβαρές παρακαταθήκες ως ισότιμο μέλος των εκλεκτών της Ευρώπης, για την κατοπινή της πορεία. Σε ότι αφορά τα μορφολογικά στοι-χεία του βιβλίου, η γλώσσα του είναι εξαίρετη και σαγηνεύει με την γλαφυρότητά της τον αναγνώστη. Φέρει τη σφραγίδα της εκφραστικής ευκινησίας και τη γλωσσική ρώμη του Πάνου Αβραμόπουλου, που κάνουν τα δοκίμια του να διαβάζονται με ξεχωριστή ευχαρίστηση.
Η ύλη επιμερίζεται με ευμέθοδο τρόπο σε τέσσερα βασικά κεφάλαια και δυο ακόμα (εισαγωγικά και επίλογος), που βοηθούν τον αναγνώστη να έχει μια πανοραμική κάτοψη του μεταπολεμικού πολιτικού μας τοπίου. Ο Πάνος Αβραμόπουλος με την πολυμέρεια της πολιτικής του παιδείας και τις ευρυδιάστατες ιστορικές του γνώσεις, μας δίνει μια άξια και καλοδουλεμένη εργασία, αντάξια της μέχρι σήμερα δόκιμης συγγραφικής του παρουσίας, στο πολιτικό δοκίμιο.
Κατάφέρνει με ιστορική ενάργεια να μας δώσει μια αξιόπιστη εικόνα των ελλήνων πρωθυπουργών που με την πολυδιάστατη πολιτική τους παρουσία και δραστηριοποίηση, σημάδεψαν ανεξίτηλα τη μοίρα του ελληνισ-μού στο δεύτερο ήμισυ του 20-ου αιώνα. Το όλο εγχείρημα είναι επιτυχές και ανταποκρίνεται στους συγγρα-φικούς στόχους του. Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στο Πάνο Αβραμόπουλο, ένα νέο άνθρωπο, που με πολιτική ευπρέπεια και πνευματική εντιμότητα, καταθέτει τον συγγραφικό μόχθο του στην πολιτικοιστορική μας γραμματεία.
 |
|||
|
