|
| Κυριακή, 06 Απριλίου 2008 |
Η ερμηνεία του Συντάγματος δεν είναι κομματικά διαπραγματεύσιμη!...»
«Αυτό που πραγματικά συμβαίνει σήμερα, είναι, να αντιμετωπίζουμε μία καταφανή απαράδεκτη αίτηση, με βάση το ισχύον σύνταγμα, προκειμένου να νομιμοποιηθεί ή θα έλεγα, προκειμένου να καλυφθεί με συνταγματικό μανδύα, μια συγκεκριμένη πολιτική στόχευση των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Την πιο πειστική απάντηση για εμάς, και την πιο αποστομωτική γι’ αυτούς που υπογράφουν την αίτηση, την έχει δώσει σε ένα μνημειώδες άρθρο του στα «ΝΕΑ» της 5-9-89 ο σπουδαίος συνταγματολόγος, καθηγητής κ. Δημήτρης Τσάτσος.
Εκεί λοιπόν έλεγε, ότι η ερμηνεία του συντάγματος, δεν είναι κομματικά διαπραγματεύσιμη, αλλά είναι νοη- ματικά επίμαχη. Και αυτά είναι τα όρια, μεταξύ της έντιμης και της μη έντιμης χρήσης του συντάγματος. Και εδώ προφανώς, έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια περίπτωση, μη έντιμης χρήσης του συντάγματος...
Γιατί, αυτό που είναι νοηματικά επίμαχο, είναι η συγκρότηση της ερμηνείας του άρθρου 44 παρ. 2 που ανα- φέρεται στην προκήρυξη δημοψηφίσματος προκειμένου για θέμα κοινωνικής σημασίας, που ρυθμίζεται με ψηφισμένο νομοσχέδιο, αλλά σε κάθε περίπτωση, εισάγει την εξαίρεση των νομοσχεδίων δημοσιονομικού χαρακτήρα.
Αυτό λοιπόν που πρέπει νοηματικά να συγκροτηθεί σαν ερμηνεία του συντάγματος, είναι, τι σημαίνει, δη- μοσιονομικό νομοσχέδιο. Και τι άλλο μπορεί να σημαίνει παρά από το νομοσχέδιο το οποίο περιέχει διατάξεις, που ρυθμίζουν την εξεύρεση, τη διάθεση και τη διαχείριση οικονομικών πόρων που χρησιμοποιούνται για την εκπλήρωση των κρατικών αναγκών.
Μία από τις βασικές κρατικές ανάγκες και μία από τις στοιχειώδεις αποστολές, σύμφωνα με το σύνταγμα του κράτους είναι η κάλυψη και η χρηματοδότηση του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης
 |
|||
|
