|
| Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2008 |
Το γεγονός ότι η δημοκρατία την οποία διακονούμε, έχει δύο καταστατικές ιδιότητες, δηλ. είναι
αντιπροσωπευτική και ταυτόχρονα κοινοβουλευτική, θεωρώ ότι αποδεικνύει δύο πράγματα: Το πρώτο είναι ότι μέσα στην αίθουσα του κοινοβουλίου ασκείται όχι μόνο συμβολικά, αλλά και πραγματικά, η λαϊκή κυριαρχία.
Από αυτήν ακριβώς τη διαπίστωση, εκείνο που μονίμως ακούω και καταθέτω τη δυσαρέσκειά μου, είναι να έχουμε υιοθετήσει, την άποψη ότι οι βουλευτές είναι εκπρόσωποι του λαού… Οι βουλευτές όμως, δεν είναι εκπρόσωποι, αλλα αντιπρόσωποι του λαού και επιμένω να το λέω αυτό. Τούτο σημαίνει ότι λαός υπάρχει, εφόσον υπάρχει αντιπροσώπευση στη διαδικασία που λέγεται λειτουρ γία, αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Πολύ δε σημαντικό είναι να αντιληφθούμε και εμείς ότι όλοι οι χώροι στους οποίους μπορεί να γίνονται δημοκρατικές διαδικασίες, δεν σημαίνει ότι είναι συγγενείς ή τουλάχιστον έχουν λειτουργική σχέση με την άσκηση της λαϊκής κυριαρχίας η οποία επαναλαμβάνω, έχει την έδρα της στο κοινοβούλιο.
ʼρα, αυτοί οι οποίοι επέλεξαν να έχουν ως κύρια δημοκρατική παρουσία τους, το πεζοδρόμιο ή την τηλεόραση και ως… πάρεργο τη λειτουργία τους μέσα στο κοινοβούλιο προσφέρουν πολύ κακές υπηρεσίες, στην κοινοβουλευτική αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Αυτό ως έναν σχολιασμό στη σημερινή απουσία, όσων επέλεξαν να είναι σήμερα απόντες.
Το δεύτερο είναι ότι από το γεγονός ότι η δημοκρατία μας είναι κοινοβουλευτική, παράγεται επίσης ένα θεμελιώδες συμπέρασμα. Ότι, δηλαδή η Βουλή και η Κυβέρνηση βρίσκονται σε μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης.
Η κυβέρνηση, πρέπει να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της Βουλής και στα πλαίσια της συγκεκριμένης υποχρέωσής της, αυτό που υποχρεούται να δέχεται, είναι, τον έλεγχο της Βουλής και όχι τη διοίκησή της από τη Βουλή.
Θεωρώ, λοιπόν, ως συμπεριφορά, εντελώς καταχρηστική, την άκριτη επιμονή κάποιων κοινοβουλευτικών, στο να έρθει ενώπιον της Επιτροπής ο Πρωθυπουργός τη στιγμή που είναι δεδομένο και αποδε- δειγμένο ότι δεν άσκησε καμία αρμοδιότητα και επομένως δεν είναι επιδεκτικός από αυτή την άποψη, κοινοβουλευτικού ελέγχου.
 |
|||
|
