|
| Δευτέρα, 01 Αυγούστου 2022 |
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ: Στρατηγικός σχεδιασμός ή/και συντεχνιακές και τοπικιστικές ιδιοτέλειες;
Τον Αύγουστο του 2021, μετά την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στα ελληνικά πανεπιστήμια, είχα δημοσιεύσει άρθρο με τίτλο «Τα οικτρά αποτελέσματα μιας άφρονος στρατηγικής», σχολιάζοντας την παταγώδη αποτυχία της πρότασης στρατηγικής ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Πατρών. Δυστυχώς, ένα χρόνο μετά, ο ίδιος τίτλος ταιριάζει απόλυτα στη συνεχιζόμενη αποτυχία που σημείωσε και φέτος στα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων η πρόταση αυτή.
Το περσινό «Βατερλό» των μεγαλεπήβολων σχεδίων του Πανεπιστημίου Πατρών για την ακαδημαϊκή και ερευνητική του ανάπτυξη επαναλήφθηκε, αναδεικνύοντας την κραυγαλέα αστοχία του πορίσματος της περίφημης Επιτροπής Στρατηγικού Σχεδιασμού, που οραματιζόταν τη Μεγάλη της Αιτωλοακαρνανίας Γεωπονική Σχολή ως βιώσιμο εγχείρημα.
Τα φετινά αποτελέσματα είναι αποκαλυπτικά: Στο τμήμα Αλιείας & Υδατοκαλλιεργειών με έδρα το Μεσολόγγι εισήχθησαν μόλις τέσσερις φοιτητές αντί των 89 προσφερόμενων θέσεων κι αν προστεθούν οι περσινοί δύο εισακτέοι, έχουμε σύνολο 6 φοιτητές σε δύο χρόνια. Στο τμήμα Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής, επίσης στο Μεσολόγγι, (για χάρη του οποίου καταργήθηκε η Γεωπονία στην Αμαλιάδα), από τις 79 προσφερόμενες θέσεις, καλύφθηκαν μόλις 11. Αν προστεθούν και οι περσινοί τρεις εισακτέοι, φτάνουν τους 15 φοιτητές.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, πως ούτε οι φετινοί επιτυχόντες των Πανελλαδικών Εξετάσεων γοητεύτηκαν από τα τμήματα που εδρεύουν στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, ούτε συγκινήθηκαν από όσα προβλέπει το Προεδρικό Διάταγμα που σχεδίασε ο πρύτανης κ. Μπούρας για την ακαδημαϊκή αναδιάρθρωση του ιδρύματος, το οποίο αξιολόγησε θετικά η Εθνική Αρχή Αξιολόγησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης και ενέκριναν οι αρμόδιοι υπουργοί της Κυβέρνησης.
Δυστυχώς, δικαιώνεται ο παλαιότερος ισχυρισμός μου ότι η Επιτροπή Στρατηγικού Σχεδιασμού κακοποίησε τις έννοιες του «εκσυγχρονισμού» και του «εξορθολογισμού», εξυπηρετώντας κατά κύριο λόγο συντεχνιακά, πελατειακά και μικροπολιτικά συμφέροντα της πόλης των Πατρών, αφού το πολυσέλιδο πόρισμά της δεν περιελάμβανε καμία αξιολόγηση των πανεπιστημιακών τμημάτων της Πάτρας παρά μόνο των περιφερειακών τμημάτων, με στόχο να διαγράψει την Ηλεία από τον πανεπιστημιακό χάρτη της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και όλης της χώρας. Ελπίζω αυτή η περίφημη Επιτροπή να έχει απαντήσεις για τους μόλις 11 εισακτέους στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών και τους 15 εισακτέους στο Τμήμα Γεωλογίας, τα οποία μάλλον δεν μπήκε στον κόπο να αξιολογήσει…
Από τις εξελίξεις αυτές, όμως, διαφαίνεται, εκτός των ανωτέρω και η «στρατηγική πονηρία» του πρύτανη κ. Μπούρα και της Συγκλήτου του ιδρύματος να συγκεντρώσουν τα βιώσιμα τμήματα στην Πάτρα, αφού τόσο το τμήμα Φυσικοθεραπείας –που μεταφέρεται από το Αίγιο στην Πάτρα- όσο και το τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας –που μεταφέρεται από το Αγρίνιο επίσης στην Πάτρα και ενσωματώνει ως κατεύθυνση τη Μουσειολογία του Πύργου- κάλυψαν στο 100% όλες τις προσφερόμενες θέσεις εισακτέων (108 και 135 αντίστοιχα).
Μας μένει όμως εντέλει η απορία γιατί, ενώ άφησαν τα γεωπονικά τμήματα του Μεσολογγίου να δοκιμαστούν δύο χρονιές με κριτήριο την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, δεν δόθηκε η δυνατότητα στη Μουσειολογία του Πύργου και τη Γεωπονία της Αμαλιάδας να αξιολογηθούν από την προτίμηση των ενδιαφερομένων φοιτητών και προαποφασίστηκε ο εξοβελισμός της Ηλείας από τον ακαδημαϊκό χάρτη, μέσω της διαγραφής των τμημάτων αυτό από το μηχανογραφικό δελτίο.
Μετά από όλες αυτές τις ασχήμιες που σχεδιάστηκαν εις βάρος της Ηλείας, ανακύπτει ως μοναδική οδός διαφυγής από το θλιβερό αυτό ακαδημαϊκό τοπίο της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, η ανάγκη σύνδεσης της Ηλείας και ειδικά της Αρχαίας Ολυμπίας με το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Ως γνωστόν, το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ήδη συμμετέχει στην ίδρυση και τη λειτουργία στην Αρχαία Ολυμπία του Ινστιτούτου Εκπαίδευσης Αθλητικών Στελεχών, που προσφάτως νομοθετήθηκε με πρωτοβουλία του Υφυπουργού Αθλητισμού, κ. Λευτέρη Αυγενάκη. Επιτέλους, επέστη η στιγμή να ξεκινήσει ο αγώνας για την ένταξη της Ηλείας στη νέα ενιαία Περιφέρεια της Πελοποννήσου, που από ό,τι φαίνεται δεν θα αργήσει να πραγματοποιηθεί.
 |
|||
|
