|
| Πέμπτη, 04 Ιανουαρίου 2007 |
Η φετινή παραγωγή του ελαιολάδου και η αποτελεσματικότητα της συγκριτικώς και με την προηγούμενη περίοδο αναφέρονται σε συζήτηση που είχε με ελαιοπαραγωγούς του Νομού λίγο πριν το τέλος του 2006, ο υποψήφιος βουλευτής της Ν.Δ. κ. Κώστας Τζαβάρας.
Αλλωστε όπως είχε δηλώσει ο ίδιος πολύ πρόσφατα, ύστερα από την περυσινή καλή «οικονομική χρονιά» και την διαφορετική σημερινή πραγματικότητα είναι τώρα ίσως η κατάλληλη ευκαιρία για την ουσιαστική ανασυγκρότηση στην διαδικασία προώθησης του προϊόντος, ώστε, να αποκτήσει το σημαντικό μερίδιο που του αναλογεί στην παγκόσμια αγορά...
Είναι γεγονός, υποστηρίζει ο κ. Τζαβάρας, ότι η παρούσα ελαιοκομική περίοδος χαρακτηρίστηκε από χαμηλές ή τουλάχιστον, πολύ συγκρατημένες τιμές παραγωγού κάτι που έχει ως συνέπεια τη μείωση του εισοδήματος. Ειδικότερα δε για τους αγρότες που είχαν εμπλοκή με την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων τους και δεν κατεγράφησαν ως δικαιούχοι της ενιαίας ενίσχυσης η κατάσταση υπήρξε ακόμη πιο δύσκολη.
Ο υποψήφιος βουλευτής της Ν.Δ. σημείωσε επίσης και τον αρνητικό παράγοντα των δεικτών παραγωγικής απόδοσης ελαιοπαραγωγι-κών χωρών κυρίως της Ευρώπης με πρώτη την Ισπανία. Εκεί που παρατηρήθηκε δηλαδή αύξηση της τάξης του 30-40% και η οποία επιφέρει πτώσεις γενικότερα στις τιμές ελαιολάδου. Ετσι αν δούμε και τη μικρή αλλά και εδώ αυξημένη παραγωγή της Ιταλίας, όπως και την εικόνα μεγαλύτερης φέτος παραγωγής σε κράτη όπως η Τυνησία, η Συρία και η Τουρκία, τότε καταλαβαίνουμε όλοι μας ότι τα πράγματα δυσκολεύουν για το ελληνικό λάδι που ωστόσο παραμένει το ποιοτικότερο και κατά γενική παραδοχή το καλύτερο. Και τούτα ακριβώς τα χαρακτηριστικά, θα πρέπει να κρατήσουν σε εγρήγορση τους αρμοδίους φορείς της πολιτείας για να στηρίξουν και ενισχύουν το προϊόν σε επίπεδα του υγιούς, διεθνούς ανταγωνισμού.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Οφείλουν - πρόσθεσε- να το κάνουν όσο πιο γρήγορα γίνεται αφού το λάδι έχει αν μη τι άλλο σπουδαίο ρόλο για την οικονομία μας και την εξέλιξη του αγροτικού τομέα. Η αξία (ακαθάριστη) της παραγωγής είναι 1,2 δισ. ευρώ και οι επιδοτήσεις στην Ε.Ε. ανέρχονται σε 500 εκατ. ευρώ. Επιπροσθέτως η αξία των εξαγωγών ανέρχεται σε 300 εκατ. ευρώ με μεγαλύτερα ασφαλώς περιθώρια αφού μπορεί να φθάσει τα 600 εκ. ευρώ αν οι εξαγωγές αφορούσαν σε τυποποιημένο και επώνυμο προϊόν.
Η ανάγκη λοιπόν της τυποποίησης είναι εμφανής αφού η πώληση «χύμα» λαδιού υποχωρεί αισθητά στις επιλογές των μεγάλων διεθνών αγορών έναντι του τυποποιημένου προϊόντος που ωστόσο προωθείται από άλλες χώρες όπως η Ιταλία. Και το παράδοξο είναι ότι η γειτονική χώρα εμπορεύεται μεγάλες ποσότητες τυποποιημένου ελληνικού λαδιού που η ίδια αγοράζει «χύμα» από την Ελλάδα ! Ετσι είναι επόμενο να πλήττονται και οι παραγωγοί και βεβαίως πολύ περισσότερο η οικονομία μας...
Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πρόσφατη μεγάλη έρευνα που έγινε στη Γερμανία η οποία αποτελεί και την βασική χώρα - προορισμό των Ελληνικών εξαγωγών η χώρα μας καλύπτει μόνο το 3% αυτής της ξένης αγοράς, όταν την ίδια ώρα η Ιταλία βρίσκεται σε όλα τα ράφια των σούπερ μαρκετ καλύπτοντας στο λάδι πολύ μεγαλύτερο ποσοστό.
Επιπλέον οι καταναλωτές ζητούν όλο και περισσότερο, το υψηλής ποιότητας ελαιόλαδο, κάτι που επιτείνει την ανάγκη της τυποποίησης του προϊόντος ώστε να βρίσκει εύκολα θέση στις διεθνείς αγορές.
Είναι βεβαίως γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση που έρχεται παράλληλη με τις κινήσεις και πρωτοβουλίες παγκόσμιας προβολής του εθνικού μας προϊόντος. Χρειάζονται ωστόσο αρκετά ακόμη για να πεισθούν και οι ελαιοπαραγωγοί μας ότι η τυποποίηση είναι βήμα σίγουρης πορείας για την καλύτερη προώθηση του ελαιολάδου μας...
 |
|||
|
