|
| Τρίτη, 08 Οκτωβρίου 2019 |
Η Βουλή από σήμερα εισέρχεται στον αστερισμό της υπόθεσης Novartis, μιας υπόθεσης που δικαιολογημένα έχει ανατρέψει σε αρκετά σημεία τις παραδοσιακές ισορροπίες των συντεταγμένων εξουσιών, πάνω στις οποίες επί δεκαετίες πιστεύουμε ότι έχει σταθεροποιηθεί η λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Χρόνια τώρα, όλοι οι πολιτικοί ομνύουν στο όνομα της ανεξάρτητης, ανεπηρέαστης και αμερόληπτης ελληνικής Δικαιοσύνης. Αλλά και δεν υπάρχει πολιτική διαμάχη που να αφορά ζητήματα που άπτονται της δικαστικής λειτουργίας του κράτους, χωρίς το ένα από τα δύο αντιμαχόμενα μέρη να παριστάνει τον υποστηρικτή της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης απέναντι στο άλλο,στο οποίο επιρρίπτει ευθύνες για απόπειρα χειραγώγησης των αποφάσεων της και επηρεασμού του φρονήματος των λειτουργών της. Ποτέ όμως δεν είχε συμβεί πολιτικοί και δικαστές, από κοινού και εκ συμφώνου, να συνεργούνγια να καταστήσουν υπόπτους για διάπραξη ατιμωτικών κακουργημάτων πολιτικούς αντιπάλους του κυβερνώντος κόμματος.
Το πρωτοφανές αυτό κρούσμα ανώμαλης λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος μας το προσφέρει η υπόθεση Novartis. Πλην όμως, πρέπει να παραδεχτούμε με ειλικρίνεια και γενναιότητα προς εαυτούς και αλλήλους, ότι το θεσμικό αυτό τέρας δεν δημιουργήθηκε εκ του μηδενός, ούτεαποτελεί κεραυνό εν αιθρία για τα δικαστικά πράγματα. Είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς αφανών διεργασιών που κατέτρωγαν τα θεσμικά,λειτουργικά και οργανωτικά θεμέλια της δικαιοδοτικής εξουσίας του κράτους, υπό καθεστώς γενικής αδιαφορίας για τα αληθινά και συσσωρευμένα επί σειρά ετών προβλήματα στο χώρο της Δικαιοσύνης.
Είναι αλήθεια ότι ποτέ η πολιτεία δεν ασχολήθηκε σοβαρά με τα συσσωρευμένα θεσμικά προβλήματα της Δικαιοσύνης. Αλλά και το δικαστικό σώμαδεν υπερασπίστηκε ως όφειλε, τόσο σε υποκειμενικό όσο και σε αντικειμενικό επίπεδο, την ανεξαρτησία του σε κρίσιμες και επικίνδυνες περιστάσεις, απέναντι σεόσες εξουσίες την επιβουλεύονταν, συντεταγμένες ή μη.Πως αλλιώς να εξηγηθεί το φαινόμενο της συνδρομής από κάποιους δικαστικούς λειτουργούς σε πολιτικά σχέδια άλωσης της ανεξαρτησίας του δικαστικού πεδίου.
Υπό τα δεδομένα αυτά, η εξέταση από τη Βουλή της υπόθεσης Novartis θα πρέπει να σημάνει την ώρα της αλήθειας για όλους και για όλα. Θα αποτελούσε ασυγχώρητη σπατάλη κοινοβουλευτικού λόγου, εάν οι μεταξύ των κομμάτων αντιπαραθέσεις κατά τις συνεδριάσεις της ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής που θα συσταθεί για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης αναλωθούν,όχι για να φωτίσουν την υπόθεση αυτή σε όλες τις πτυχές της και να καταυγάσουν τον ρόλο κάθε εμπλεκόμενου προσώπου στη λειτουργία του «παραδικαστικού» αυτού κυκλώματος, που φέρεται να είχε στηθεί υπό την καθοδήγηση του πρώην αναπληρωτή Υπουργού Δικαιοσύνης,αλλά για να τροφοδοτήσουνγια ακόμα μια φορά άγονους και στείρους κομματικούς διαξιφισμούς.
 |
|||
|
