Κώστας Τζαβάρας: Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΤΑΡΡΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΔΙΑ
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Κωνσταντίνος Τζαβάρας μιλά για τους πειραματισμούς του Τσίπρα, για τις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και την οικονομική ασφυξία που έχει επιβάλει η κυβέρνηση σε πολίτες και επιχειρήσεις
Συνέντευξη στον Γαβριήλ Χ. Σερέτη
Στα επίπεδα της πολιτικής επιρροής που είχαν πριν από την έναρξη της κρίσης θα οδηγηθούν ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ και ήδη η πολυεπίπεδη κατάρρευση έχει αρχίσει να αποτυπώνεται εξαιτίας της δυναμικής της Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και της αποκάλυψης των πειραματισμών μιας δράκας κρατιστών με νεοκομμουνιστικές ευαισθησίες και αστικές συνήθειες, εκτιμά ο Κωνσταντίνος Τζαβάρας στη συνέντευξη στον «Φιλελεύθερο».
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. δεν διστάζει να κάνει λόγο πρόκληση ανωμαλίας στη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος εξαιτίας της επιμονής του κ. Τσίπρα να ασκήσει, στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αρμοδιότητες που προϋποθέτουν νωπή λαϊκή εντολή. Υπογραμμίζοντας, ταυτόχρονα, πως μια υπό παραίτηση κυβέρνηση είναι αυτονόητο ότι δεν διαθέτει την απαιτούμενη ενεργό δημοκρατική και λαϊκή νομιμοποίηση για την επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης.
Ο βουλευτής Ηλείας σημειώνει ότι η αυτοδυναμία της Ν.Δ., χωρίς να αποτελεί αυτοσκοπό, συνιστά την ικανή και αναγκαία συνθήκη για να διασφαλιστούν το τέλος της πολιτικής αβεβαιότητας και η σταθερή πορεία του τόπου. Χαρακτηρίζει ταυτόχρονα ψευτοδίλημμα και διανοητικό καταφύγιο όλων όσοι αρνούνται να κατανοήσουν το ιστορικό βάθος του αποτελέσματος της Κυριακής, το αν η ήττα είναι στρατηγική ή οφείλεται σε κάποιον εσωκομματικό αποδιοπομπαίο τράγο, καθώς η κραυγαλέα αποδοκιμασία του εκλογικού σώματος αφορά την ίδια την κυβέρνηση.
Αποτελούν τα αποτελέσματα της τριπλής κάλπης της Κυριακής στρατηγική ήττα του κ.Τσίπρα ή απλώς για όλα φταίει ο… Βερναρδάκης;
Τα αποτελέσματα της τριπλής κάλπης των εκλογών της περασμένης Κυριακής πρωτίστως συνιστούν μια κραυγαλέα αποδοκιμασία της κυβέρνησης Τσίπρα. Αποτελούν μια συντριπτική ήττα τουΣΥΡΙΖΑ και των συνοδοιπόρων του. Επομένως το δίλημμα εάν αυτή η ήττα είναι στρατηγική ή οφείλεται σε κάποιον εσωκομματικό αποδιοπομπαίο τράγο είναι ψευτοδίλημμα γιατί δεν έχει καμία αξία και μάλλον αποτελεί διανοητικό καταφύγιο για όσους αρνούνται να κατανοήσουν το βαθύτερο ιστορικό περιεχόμενο αυτής της βαρυσήμαντης εξέλιξης,η οποία ανοίγει ένα καινούργιο κεφάλαιο στην ιστορία του τόπου.
Μπορεί να κερδίσει τη μάχη των εθνικών εκλογών ο κ.Τσίπρας μετά το 9,5%, όπως ο ίδιος είπε στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος του;
Κάτι τέτοιο δεν είναι απλά απίθανο αλλά θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως αδιανόητο. Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής έχει αρχίσει να καταρρέει σε όλα τα πεδία και σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής του τόπου. Η δυναμική που αρχίζει να αναπτύσσεται υπέρ της Νέας Δημοκρατίας μετά από μια τόσο μεγάλη και σαρωτική εκλογική νίκη είναι βέβαιο ότι βαθμιαία θα οδηγήσει τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του στα επίπεδα της επιρροής που είχαν πριν από την έναρξη της οικονομικής κρίσης.
Τι απαντάτε στον σημερινό Πρωθυπουργό, ο οποίος θέτει ως δίλημμα των επικείμενων εκλογών το «είτε θα έχουμε κυβέρνηση προοδευτική, δημοκρατική, είτε κυβέρνηση που θα φέρει αντιλαϊκά μέτρα, το ΔΝΤ και ασφαλιστικό Πινοσέτ, έχοντας στους κόλπους της "συνοδοιπόρους της ακροδεξιάς"»;
Το περίεργο είναι ότι σ’ αυτό ακριβώς το ερώτημα ήδη έχει απαντήσει ο ελληνικός λαός με το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής. Πλην όμως ο κ. Τσίπρας είτε αδυνατεί είτε αρνείται να το αντιληφθεί. Αυτό άλλωστε φάνηκε το βράδυ της Κυριακής 26ης Μαΐου στο μήνυμα που απηύθηνε προς τον ελληνικό λαό ο κ. Τσίπρας, παραπονούμενος για το ότι η απάντηση που πήρε σ’ αυτό το δίλημμα δεν ήταν αντάξια των προσδοκιών του. Γι’ αυτό προκήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές θέτοντας το ίδιο ερώτημα στην κρίση του ελληνικού λαού. Ασφαλώς παραλογίζεται, συνεπής προς τη ρήση του ΣάμιουελΜπέκετ «Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα».
Ποια είναι η μεγαλύτερη ζημιά που αφήνει πίσω του ο κ.Τσίπρας; Και, κατ’ επέκταση, ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για την επόμενη μέρα του Κυριάκου Μητσοτάκη;
Επί 4,5 χρόνια ο κ. Τσίπρας κυβέρνησε τον τόπο ως επικεφαλής ενός θιάσου περιστασιακών και πλανοδίων θαυματοποιών, δίνοντας την παράσταση της ιλαροτραγωδίας που θα μείνει στην ιστορία με τον τίτλο «Πρώτη φορά Αριστερά». Ήταν μια ιστορική παρένθεση, που θα μείνει χωρίς συνέχεια, αφήνει όμως πίσω της δυσεπούλωτες πληγές στην οικονομία, την πολιτική και την κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποβάθμισε όλεςτις διαδικασίες της πολιτικής ζωής, διάβρωσε θεμελιώδεις πολιτειακούς θεσμούς όπως τη Δικαιοσύνη και το Κοινοβούλιο, αλλοίωσε βασικές κοινωνικές αξίες όπως η σημασία του προσωπικού μόχθου για την κοινωνική καταξίωση του ατόμου, με την επιδότηση της αεργίας. Δίχασε και διαίρεσε το λαό με βάση λαϊκιστικές και ταξικές προκαταλήψεις καιεξαφάνισε τη μεσαία τάξη, στερώντας από την οικονομία τη πιο δημιουργική κοινωνική της βάση. Η μεγαλύτερη πρόκληση λοιπόν για τη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν μπορεί να είναι άλλη από την ολική επαναφορά στην αληθινή κανονικότητα, την επιστροφή της λογικής και του μέτρου στη διοίκηση των κοινών υποθέσεων. Να παύσει πια ο τόπος να μαραίνεται κάτω από τους πειραματισμούς μιας δράκας κρατιστών με νεοκομμουνιστικές ευαισθησίες και αστικές συνήθειες.
Είναι η αυτοδυναμία της ΝΔ το πραγματικό διακύβευμα των εθνικών εκλογών; Και αν ναι, πως συνάδει ένας τέτοιος στόχος με την πανθομολογούμενη ανάγκη εξεύρεσης συναινέσεων, με ορθάνοιχτες προκλήσεις, κυρίως στα ελληνοτουρκικά;
Η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας που θα προκύψει από τις προσεχείς βουλευτικές εκλογές δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά η ικανή και αναγκαία συνθήκη για να διασφαλιστεί το τέλος της πολιτικής αβεβαιότητας και η σταθερή πορεία του τόπου για να επανέλθει η οικονομική, η πολιτική και η θεσμική κανονικότητα σε όλα τα πεδία της κοινωνικής ζωής.
Επιτρέψτε μου να σταθώ στο θέμα των θεσμικών ακροβασιών, κατάχρηση εξουσίας κατ’ άλλους, που, όπως όλα δείχνουν, επιχειρεί, ως την ύστατη στιγμή, ο κ. Τσίπρας. Αυτή τη φορά με αφορμή το διορισμό της ηγεσίας της δικαιοσύνης. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι η χώρα εξακολουθεί να έχει κυβέρνηση, ότι το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί να το πράξει, και πως εσείς αφενός ενεργήσατε αναλόγως στο παρελθόν, αφετέρου τώρα, «βιάζεστε να χειραγωγήσετε και πάλι τους θεσμούς». «Φοβάστε κάτι;» όπως ισχυρίζεται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος;
Το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας στο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό παραδέχτηκε ότι η συντριπτική ήττα που υπέστη το κόμμα του στις ευρωεκλογές συνιστά απώλεια της εμπιστοσύνης του λαού προς την κυβέρνησή του. Εξαιτίας αυτού του λόγου ανακοίνωσε την απόφασή του να ζητήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την πρόωρη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη βουλευτικών εκλογών. Η πολιτική και η συνταγματική σημασία των δηλώσεων του αυτών αναμφίβολα ισοδυναμεί με παραίτηση της κυβέρνησής του. Μια όμως υπό παραίτηση κυβέρνηση είναι αυτονόητο ότι δεν διαθέτει την απαιτούμενη ενεργό δημοκρατική και λαϊκή νομιμοποίηση για την επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης.Επομένως η κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου επιμονή του κ. Τσίπρα να ασκήσει αρμοδιότητες που προϋποθέτουν νωπή λαϊκή εντολή προκαλεί ανωμαλία στη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας δεν αποσκοπεί στη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης αλλά την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της και τον σεβασμό της αρχής του κράτους δικαίου. Τέλος, με βάση τις οικίες συνταγματικές διατάξεις, πρέπει να σχηματιστεί υπηρεσιακή κυβέρνηση, αφού ο κ. Τσίπρας ανακοίνωσε την παραίτηση της κυβέρνησης του, χωρίς να επικαλεστεί τη συνδρομή μείζονος σημασίας εθνικού θέματος, για την πρόωρη διάλυση της Βουλής.
Υπονομεύουν οι 120 δόσεις την εθνική οικονομία; Γίνονται τροχοπέδη για τους συνεπείς; Εμπαίζει η Ν.Δ. την κοινωνία, όπως ισχυρίζεται ο κ.Δραγασάκης, επικαλούμενος τις δηλώσεις Βρούτση;
Η κυβέρνηση ταράχτηκε τόσο πολύ από το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής ώστε πλέον να αντιδρά σπασμωδικά και υστερικά και στο πιο ασήμαντο ερέθισμα που δέχεται από την αντιπολιτευτική δράση της Νέας Δημοκρατίας. Το μέτρο των 120 δόσεων το υπερψηφίσαμε στη Βουλή, πλην όμως ασκήσαμε τη δέουσα κριτική. Και αυτό γιατί η ρύθμιση που έφερε στη Βουλή δεν αφορά όλους τους οφειλέτες, προβλέπει δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες, έχει αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια και εξαιρεί από την εφαρμογή της τις επιχειρήσεις, που ως γνωστόν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τις έχει καταδικάσει σε οικονομική ασφυξία. Οτιδήποτε περισσότερο από αυτά είναι εκ του πονηρού και εξυπηρετεί φτηνή κυβερνητική προπαγάνδα.
