|
| Τρίτη, 19 Δεκεμβρίου 2017 |
Το μεγάλο πρόβλημα των υπερβολικών επιτοκίων χορηγήσεων και της μη πρόβλεψης εξαγοράς των δανείων από τους δανειολήπτες πριν την πώληση τους σε fundsέφερε στη Βουλή με Επίκαιρες Ερωτήσεις του ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Ν.Δ. καιβουλευτής Ηλείας Κώστας Τζαβάρας, προς τουςυπουργούςΟικονομικών και Οικονομίας και Ανάπτυξης.
Όπως είναι γνωστό με τα άρθρα 1 έως 3 του Ν. 4354/2015 η Κυβέρνηση προχώρησε στη θεσμοθέτηση της δυνατότητας πώλησης τόσο των εξυπηρετούμενων όσο και των μη εξυπηρετούμενων – κόκκινων – τραπεζικών δανείων. Κατά συνέπεια τα δάνεια των Ελλήνων δανειοληπτών σε τράπεζες, είτε εξυπηρετούνται είτε όχι, αναμένεται να περάσουν σε χέρια αλλοδαπών ή ημεδαπών «κερδοσκοπικών» εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων, με απρόβλεπτες κοινωνικές συνέπειες, γιατί η μεταβίβαση αυτή δεν έχει εξαρτηθεί από κανένα όρο, προϋπόθεση ή άλλη οποιαδήποτε διατύπωση ελέγχου, πλην εκείνης της μη χειροτέρευσης της θέσης του δανειολήπτη. Από την πώληση εξαιρούνται προσωρινά και μόνο μέχρι την 31-12-2017, τα δάνεια που είναι συνδεδεμένα με την πρώτη κατοικία αντικειμενικής αξίας 140.000 ευρώ.
Ένα μεγάλο μέρος των εν λόγω απαιτήσεων προέρχεται από δάνεια καταναλωτικά και από πιστωτικές κάρτες. Ως γνωστόν, αυτού του τύπου τα δάνεια έχουν μέχρι σήμερα συσσωρεύσει τόκους που εκτοκίζονται με επιτόκιο που φτάνει σε πολλές περιπτώσεις και το 22%. Η τοκοφορία αυτή, που αν δεν είναι τοκογλυφική, σε κάθε περίπτωση είναι δυσανάλογα μεγάλη, αν συγκριθεί με το ποσοστό της μείωσης όλων ανεξαιρέτως των εισοδημάτων, που έχουν επιβάλλει οι πάσης φύσεως αναγκαστικοί περιορισμοί λόγω της οικονομικής κρίσης. Είναι αδιανόητο να υπάρχει τοκοφορία απαιτήσεων τέτοιου μεγέθους, όταν μισθοί, συντάξεις, πρόσοδοι από ακίνητα κ.λπ. έχουν μειωθεί τουλάχιστον κατά ποσοστό 50%.
Επιπλέον, δεν συμβιβάζεται με καμία αρχή δίκαιης και ίσης μεταχείρισης των οφειλετών η πώληση από τις τράπεζες σε εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων, με τίμημα που κατά μέσο όρο φτάνει το 3% της ονομαστικής τους αξίας, αν προηγουμένως δεν κληθεί να ανταποκριθεί στην εξαγορά του δανείου του ο ενδιαφερόμενος οφειλέτης με το ίδιο τίμημα. Η ρύθμιση αυτή νομοθετήθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία σε ανάλογες περιπτώσεις μεταβίβασης απαιτήσεων. Συγκεκριμένα, ψηφίστηκε και τέθηκε σε ισχύ τον Οκτώβριο του 2015, κατά την διάρκεια της 8ης αξιολόγησης και ενώ δεν είχε ακόμα εξέλθει η χώρα από το μνημόνιο.Κατ’ ακολουθία προκύπτει ότι προφανώς δεν υπάρχει δέσμευση ή σχετική απαγόρευση που απορρέει από τις υποχρεώσεις της χώρας απέναντι στους δανειστές για την υιοθέτηση ενός τέτοιου μέτρου, αφού κάτω από το ίδιο καθεστώς διατελώντας η Κυπριακή Δημοκρατία το υιοθέτησε και το εφάρμοσε προς ανακούφιση των πολιτών της.
Με δεδομένο το γεγονός ότι ήδη φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι επιμελητηρίων και άλλες θεσμικές οντότητες με αποφάσεις και δημόσιες παρεμβάσεις τους ζητούν από τη κυβέρνηση να τους δοθεί με νόμο η δυνατότητα προς ίδρυση εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια, ο Κώστας Τζαβάρας ρωτά τους αρμόδιους υπουργούς ποια μέτρα προτίθενται να πάρει ώστε να περιοριστούν οι υπερβολικοί και μάλιστα εντελώς δυσανάλογοι με τις επικρατούσες οικονομικές συνθήκες τόκοι από καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες, που είναι πάνω από 18%, όταν μάλιστα το επιτόκιο δανεισμού των τραπεζών αλλά και το επιτόκιο καταθέσεων υπολείπεται κατά 16 μονάδες τουλάχιστον.
Επιπλέον ρωτά αν θα προβλεφθεί η δυνατότητα προτίμησης του δανειολήπτη σε περίπτωση εξαγοράς του δανείου σε εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων επί ίσοιςόροις , όπως ακριβώς ισχύει η ρύθμιση αυτή στη Κύπρο και σε άλλα κράτη της Ε.Ε. αλλά και αν θα επεκταθεί η δυνατότητα ίδρυσης εταιριών διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια σε ΟΤΑ ή Επιμελητήρια.Το λιγότερο που μπορεί να κάνει αυτή η Κυβέρνηση είναι να διορθώσει το δικό της λάθος και ναικανοποιήσει το αίτημα αυτό, που θα ανακουφίσει μεγάλες ομάδες πολιτών, οι οποίες πριν από την έναρξη της οικονομικής κρίσης του 2009 έπεσαν θύματα της αχαλίνωτης πιστωτικής επέκτασης των τραπεζών και άλλων πιστωτικών ιδρυμάτων.
 |
|||
|
